Żydzi kaliscy

"(...) Już nie ma Żydów, zginęli ostatni..."
Icchak Kacenelson

Tuż przed wybuchem II wojny światowej Żydzi stanowili prawie 1/3 mieszkańców Kalisza. Okupacja hitlerowska oznaczała dla kaliskich Żydów - tak jak na wszystkich zajętych przez hitlerowców terenach - zagładę. Już w listopadzie 1939 r. rozpoczęto masowe wysiedlanie Żydów. Początkowo przebywali w obozie przejściowym w klasztorze jezuitów. Od 20 listopada 1939 r. oczekiwali na wywiezienie w hali targowej przy placu Dekerta (obecnie dom handlowy "Tęcza"). Kalisz opuścili ostatecznie w grudniu, trafili do gett w miastach Generalnej Gubernii, a stamtąd do obozów zagłady. Szacuje się, że w 10 transportach kolejowych z Kalisza wywieziono ok. 15 tysięcy Żydów.

W 1941 r. utworzono w Kaliszu getto dla ludności żydowskiej, która jeszcze pozostała w mieście. Getto mieściło się na terenie wyznaczonym przez ulice Targową, Złotą, Szopena i Wodną. Przebywało w nim kilkaset osób. Jeszcze w tym samym roku z getta wyjeżdżały samochody - komory gazowe, w których hitlerowcy uśmiercili ok. 250 osób. Ostateczna likwidacja getta nastąpiła w lipcu 1942 r. nielicznych pozostałych mieszkańców wywieziono do getta w Łodzi.