Roman Szczepaniak

Historyk, archiwista i nauczyciel, urodzony w 1924 roku. Długoletni pracownik kaliskiego archiwum (1959-1988). W marcu 1959 roku rozpoczął pracę w kaliskiej placówce jako kierownik Archiwum Państwowego Oddział Terenowy w Kaliszu. W 1964 r. został mianowany starszym asystentem naukowo-badawczym, a 1 czerwca 1966 roku adiunktem naukowo-badawczym. Od 1 lutego 1976 roku do 30 maja 1976 roku pełnił obowiązki dyrektora (Oddział Terenowy został przekształcony na Wojewódzkie Archiwum Państwowe). Ponieważ był bezpartyjny nie objął funkcji dyrektora kaliskiego Archiwum, a został jedynie kierownikiem Oddziału I Materiałów Archiwalnych. Na własną prośbę od 1 lipca 1987 r. został starszym kustoszem. W marcu 1988 przeszedł na emeryturę. W zbiorach bibliotecznych kaliskiego archiwum znajdują się publikacje Romana Szczepaniaka: Bank Ludowy w Mikstacie 1869-1969 (Warszawa-Poznań, 1974),Archiwum Zakładowe (Warszawa 1967) i Mikstat herbu Gozdawa (Mikstat-Kalisz-Gdańsk 2001).

Zmarł 25 stycznia 1997 roku.


Roman Szczepaniak, od 1959 r. kierownik Oddziału Terenowego w Kaliszu, później zastępca dyrektora Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Kaliszu, następnie pracownik naukowy archiwum do końca 1987 r. Źródło: Schlender G.; Sześćdziesiąt lat działalności Archiwum Państwowego w Kaliszu.Zarys dziejów; Kalisz, 2011.
Publikacje Romana Szczepaniaka znajdujące się w zbiorach biblioteki AP w Kaliszu: Bank Ludowy w Mikstacie 1869-1969, Warszawa-Poznań 1974,Archiwum Zakładowe, Warszawa 1967 i Mikstat herbu Gozdawa, Mikstat-Kalisz-Gdańsk 2001.

Roman Szczepaniak - historyk, archiwista i nauczyciel, od 1959 r. kierownik kaliskiego archiwum, które wówczas było Oddziałem Terenowym Archiwum Państwowego Miasta Poznania i Województwa Poznańskiego w Poznaniu.

Urodził w 1924 roku. Po ukończeniu Publicznej Szkoły Powszechnej w Mikstacie rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Ogólnokształcącym w Ostrowie Wielkopolskim, którą przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie ukończył gimnazjum. W listopadzie 1946 roku rozpoczął studia historyczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, ukończył je w 1950 roku obroną pracy magisterskiej Monografia historyczno-gospodarcza miasta Oleśnicy. Pracował już wtedy jako nauczyciel historii. W sierpniu 1952 roku objął stanowisko kierownika Powiatowego Archiwum Państwowego w Szprotawie. Z dniem 1 lipca 1954 roku Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych powierzył mu pełnienie obowiązków dyrektora Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Zielonej Górze z siedzibą w Sulechowie. Tutaj dokończył organizację powstałego w 1953 roku Archiwum, wystarał się o lokal dla oddziału w Gorzowie Wielkopolskim i zorganizował nową placówkę - Powiatowe Archiwum Państwowe w Międzyrzeczu. W 1958 roku opublikowałPoczątki miast lubuskich (Poznań 1958). Opracował m.in. informator Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Zielonej Górze i jego archiwa powiatowe (Warszawa 1956) oraz kilkadziesiąt inwentarzy archiwalnych, opublikował też wiele artykułów o tematyce archiwalnej, był autorem instrukcji dotyczącej organizacji archiwów zakładowych. Należał do Polskiego Towarzystwa Historycznego (m.in. sekretarz kaliskiego oddziału PTH) oraz do Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej i Stowarzyszenia Archiwistów Polskich. Odznaczony: Srebrnym Krzyżem zasługi (1968), Odznaką Honorową "Zasłużony dla rozwoju województwa poznańskiego" (1973) oraz medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984).

Zmarł w 1997 roku, mając 73. lata.