Maria DĄBROWSKA (1889-1965)
Pisarka, autorka "Nocy i dni"
Urodziła się w Russowie pod Kaliszem. Uczyła się na pensji Heleny Semadeniowej w Kaliszu, w gimnazjum rządowym a następnie na pensji Pauliny Hawelke w Warszawie. Od 1908 r. studiowała w Lozannie nauki przyrodnicze, socjologię i filozofię. Od 1910 r. stuiowała na Uniwersytecie Libre w Brukseli, skąd pisała korespondencję do "Gazety Kaliskiej". Należała do Filarecji - polskiej organizacji niepodległościowej. W okresie 1913-1914 przebywała na stypendium w Londynie. Wróciła do Kalisza po wybuchu wojny i była świadkiem bombardowania miasta. Od 1917 r. mieszkała w Warszawie. W latach 1918-1934 pracowała w Ministerstwie Rolnictwa. Później poświęciła się pisaniu. W 1960 r. otrzymała tytuł honorowego obywatela miasta Kalisza. Zmarła 19 maja 1965 r., została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Alei Zasłużonych.
Oprócz słynnej powieści "Noce i dnie" wydała zbiory opowiadań: "Dzieci ojczyzny" (1918), "Gałąź czereśni" (1922), "Uśmiech dzieciństwa" (1923), "Ludzie stamtąd" (1926). Wydane także zostały "Dzienniki" pisarki, w których - podobnie jak w jej dziełach - jest wiele odniesień do Russowa i Kalisza. Od 1971 r. w Russowie działa Muzeum Marii Dąbrowskiej.