Jan Zemełka to mieszczanin Kalisza, wielokrotny burmistrz, wójt tego miasta, urodzony w Koninie, zmarł bezpotomnie w 1607 r. Był doktorem medycyny Uniwersytetu w Padwie (1575 r.).
To przykład człowieka, który doskonale orientował się jakie znaczenie dla człowieka ma wiedza, która ułatwia codzienną egzystencję. Ożenił się z Elżbietą, córką Marcina złotnika z Koła, wdową po kaliskim korzenniku. Sam zawdzięczał swoją karierę mecenasowi – opatowi benedyktynów z Mogilna. Dzięki wsparciu rodziny i wiedzy zdobył pokaźny majątek, który w większości przeznaczył na kształcenie młodzieży w Krakowskim Uniwersytecie, kolegium kaliskim, we Włoszech (2 alumnów teologii). Jego fundacje wspierały młodzież mieszczańską z rodzinnego Konina, Koła (skąd pochodziła małżonka) oraz Kalisza, gdzie spędził większość swojego życia. Jako jedyny człowiek – obywatel Rzeczpospolitej Obojga Narodów, ufundował Uniwersytetowi Krakowskiemu aż dwie katedry medycyny - anatomii i botaniki lekarskiej, czyli farmacji (1602), które były wyrazem nowych prądów w medycynie, zrywających ze scholastycznym myśleniem.
Pamięci Janusza Sobczyńskiego, autora biografii Jana Zemełki, oraz Jerzego Splitta, który w swojej pracy naukowej nie pominął tej wybitnej postaci i opisał Kalisz przełomu XVI i XVIII stulecia.
Autor wystawy: Jerzy Łojko
Portretowe wyobrażenie doktora Jana Zemełki w kaplicy św. Jana Chrzciciela, św. Jana Ewangelisty przy kościele św. Bartłomieja w Koninie (dawana kaplica Ostrorogów z Koźminka).
Egzekucja testamentu Jana Zemełki oraz inwentarz rzeczy przekazanych kolegium misjonarskiemu przy kaplicy Najświętszej Marii Panny oraz św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty przy kościele parafialnym św. Bartłomieja w Koninie, Archiwum Państwowe w Poznaniu, akta sądu i urzędu grodzkiego w Koninie (księga grodzka) 40, s. 754-760.
Fundacje dla mieszczan kolskich, konińskich, studiujących w Bursie Ubogich Kolegium Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu; zapis dla szpitala Świętego Ducha w Kole, Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Koła I 7, s. 365-369.
Arcybiskup gnieźnieński Wojciech Baranowski zatwierdza 23 października 1609 r., fundacje Jana Zemełki wszelkich czynszów zakupionych przez zmarłego dobrodzieja i przeznaczonych dla różnych instytucji kościelnych (m.in. św. Mikołaja w Kaliszu) oraz studentów Uniwersytetu Krakowskiego, Biblioteka Zakładu Narodowego Ossolineum we Wrocławiu, sygnatura BO 904, BO 905.