Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.
W 2015 r. w ramach Kaliskiego Archiwum Filmowego zrealizowano cztery filmy dokumentujące trudne realia życia w PRL. Ich bohaterami byli: Jadwiga Rogacka, Andrzej Zmyślony, Wacław Szymański i Tadeusz Wiekiera. W oparciu o filmy są przeprowadzane lekcje archiwalne dla uczniów szkół z Kalisza i regionu kaliskiego.
Biogramy oraz nagrane wywiady z bohaterami Kaliskiego Archiwum Filmowego w 2015 r.
JADWIGA ROGACKA
Urodzona w 1936 r. w Kaliszu absolwentka zawodowej szkoły handlowej, pracującą w latach PRL jako zastępca kierownika i kierownik w sklepach PSS "Społem", Miejskiego Handlu Detalicznego i Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego. W swoich wspomnieniach wraca do problemów aprowizacyjnych, handlu pokątnego i nieustannych kolejek w sklepach.
ANDRZEJ ZMYŚLONY
Urodzony w 1945 r. absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie we Wrocławiu i Studium Nauczycielskiego w Kaliszu, nauczyciel, animator kultury i pracownik Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Kaliszu. Wspomina m. in. śmierć Stalina i powszechnie panującą wówczas atmosferę w szkołach. Opowiada o dawnych sprzętach domowego użytku i o tym, czego dowiedział się z rozmów z rodzicami na temat mordu w Katyniu.
WACŁAW SZYMAŃSKI
Urodzony w 1936 r. w Zbiersku, aresztowany w 1954 r. za założenie organizacji konspiracyjnej, skazany na dożywocie za próbę obalenia ustroju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, uwolnionym w 1966 r., prezes zarządu Związku Więźniów Politycznych i Represjonowanych Okresu Stalinowskiego w Kaliszu. Na nagraniu opowiada o warunkach, jakie panowały w więzieniu w Rawiczu. W celi mógł zrobić maksymalnie 3 kroki, a jedzenie pamiętało jeszcze lata II wojny światowej.
TADEUSZ WIEKIERA
Urodzony w 1948 r. w Sędziszowie, architekt, pracujący od 1972 r. w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kaliszu, obecnie prowadzi własną pracownię architektoniczną. Wspomina o tym, jak marzył o przemianach w kaliskiej starówce, która była szara i smutna oraz o atmosferze panującej w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kaliszu. Lata jego pracy to czas projektowania osiedla na Zagorzynku.