Archiwum Państwowe w Kaliszu wraz z Kaliskim Towarzystwem Przyjaciół Archiwaliów zamknęły miesiąc kwiecień prelekcją dr. Krystiana Bedyńskiego pt. "Historia kaliskiej rodziny katyńskiej". W spotkaniu uczestniczyli członkowie KTPA oraz sympatycy tego stowarzyszenia.
Dyrektor APK dr Grażyna Schlender powitała gości i nadmieniła, że KTPA wraca do organizacji w siedzibie Archiwum spotkań z ciekawymi ludźmi po okresie pandemicznej przerwy. Z racji tego, że miesiąc kwiecień jest poświęcony pamięci zbrodni katyńskiej, do wygłoszenia prelekcji zaproszono dr. Krystiana Bedyńskiego, absolwenta UAM, pułkownika, funkcjonariusza Służby Więziennej w latach 1962-2001, wychowawcę, kierownika działu penitencjarnego w Poznaniu, zastępcę komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu (1975-1990), członka Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN w Poznaniu i Stowarzyszenia Rodzina Katyńska, organizatora corocznych obchodów Dnia Zbrodni Katyńskiej, autora not biograficznych w Księdze Cmentarnej Miednoje.
Doktor Krystian Bedyński na początku wspomniał, że jego zainteresowanie zbrodnią katyńską zrodziło się w momencie, gdy dowiedział się o śmierci kuzyna ojca w Charkowie. Zredagował ponad 200 wniosków o uhonorowanie funkcjonariuszy zgładzonych przez Sowietów. Związał się też z Kaliską Rodziną Katyńską. Zbrodnie radzieckie zostały przez prelegenta omówione w ramach tzw. preludium; zbrodni katyńskiej; zbrodniczych deportacji; ewakuacji 1941 r.; branki do łagrów. Nadmienił o mordowaniu przez Armię Czerwoną i NKWD polskich funkcjonariuszy Służby Więziennej i Policji, o skazywaniu przez trybunały wojenne i OSO na śmierć. Przedstawił także sylwetki osób zamordowanych w ramach zbrodni katyńskiej: m. in. Czesława Staszewskiego, Witolda Paszkowskiego. Wspomniał przy tym o decyzji Stalina z 5 kwietnia 1940 r. nakazującej zgładzenie polskich oficerów. Następnie omówił realia w jakich deportowano i ewakuowano Polaków w latach 1940-1941 – wielu z nich nie przetrwało drogi – zwłoki wyrzucano z pociągu. Więźniów przebywających w celach zamurowywano bądź palono żywym ogniem.
Kaliska Rodzina Katyńska postanowiła kultywować pamięć o zmarłych Polakach. Rodziny ofiar zainicjowały powstanie koła w grudniu w 1989 r. Pierwszym prezesem był Włodzimierz Nowakowski. Niestety z uwagi na upływ czasu, członków jest coraz mniej, zmniejsza się też ich bezpośrednia aktywność. 17 września 1991 r. wmurowano akt erekcyjny pod pomnik katyński w ogrójcu zakonu o. jezuitów w Kaliszu. Przy tym pomniku znajdują się urny z ziemią z miejsc pochówku oraz tablice epitafijne. Sztandar Kaliskiej Rodziny Katyńskiej w 2012 r. został przekazany młodzieży z III Liceum Ogólnokształcącego w Kaliszu. W minionych latach organizowano wyjazdy do Miednoje, Charkowa i Katynia. Zainicjowano także sadzenie Dębów Pamięci. Członkowie Kaliskiej Rodziny Katyńskiej organizowali wystawy, wykłady, odczyty w kaliskich szkołach i w ratuszu. W 1995 r. wespół z Kuratorium Oświaty w Kaliszu zorganizowano konkurs wiedzy katyńskiej. Doktor Krystian Bedyński wyraził nadzieję, że pamięć o zamordowanych Polakach w Katyniu nigdy nie minie i będzie kultywowana przez następne pokolenia.
